Κυριακή 25 Μαρτίου 2012

Σαν παλιό σινεμά...

Λένε ότι η καλή μέρα φαίνεται από το πρωί,αλλά,πάντα διάλεγα να το αγνοώ αυτό το ρητό,μιας και,όπως έλεγε η προπονήτριά μου στο volley: όλα τα σκορ ανατρέπονται!Έπρεπε να είχα καταλάβει ότι είναι μόνο λόγια δεδομένου του 1,57 μου...Κυριακάτικο πρωινό ξύπνημα 8.50,δέκα λεπτά πριν το ξυπνητήρι, από τσιρίδα της μαμάς για τον καυτό καφέ που έπεσε στο μεγαλύτερο μέρος του...από πίσω μέρους της.Μία ώρα που συνοδεύτηκε από τρελό τρέξιμο για την ετοιμασία των πραγμάτων μου και την ταυτόχρονη αναζήτηση φαρμακείου κυριακάτικα, αγορά της αντιεγκαυματικής κρέμας και της επάλειψης του σημείου ανά 5 λεπτά.
Όλο το υπόλοιπο πρωινό κύλησε σε στο -2 ενός κτηρίου φορτωμένου με χιλιάδες αναμνήσεις,που λέει και το άσμα.Σήμερα δημιούργησα καινούργιες.Όχι συναρπαστικές,αλλά,πολύ καλύτερες.Εξ'άλλου ποιος δεν περνάει καλά σε ένα πάρτυ,μια συναυλία,και μια ραδιοφωνική εκπομπή;
Μεσημεριανός μπακαλιάρος συνοδευμένος με άπειρη σκορδαλιά και οικογενειακό gossiping για τη Βιβή Μαστραλέξη.Είναι περίεργο τι δένει μια οικογένεια...
Λίγες ώρες αργότερα αποφάσισα να ζητήσω από τον εαυτό μου και τους άλλους λίγη ειλικρίνεια και έκανα μερικές ερωτήσεις,αναπάντητες μέχρι στιγμής.
Ίσως επειδή δεν είμαι κι εγώ ο πρωτομάστορας της έννοιας,Μέσα σε ένα λεωφορείο της γραμμής κατάλαβα πως είναι να πληγώνεις ένα από τα άτομα που αγαπάς περισσότερο.Η αμφιβολία δηλητηριάζει τα πάντα και δε σκοτώνει τίποτα.Μακάρι να μπορούσα να μπω στο μυαλό της τη στιγμή που την είδα να μας κοιτάει.Μετά,πολύωρες συζητήσεις για άλυτα-λυμένα θέματα,αλήθειες σε ένα τραπέζι που δε χωράει άλλα πράγματα, και πολύ κλάμα.
Απολογισμός της ημέρας:1 έγκαυμα.μια φιλία που ακροβατεί,αλλά,δεν πέφτει,πολλές κλειδωμένες πόρτες που τα κλειδιά τους αναζητούνται και πολλές αναπάντητες ερωτήσεις.Μία από αυτές:η Κυριακή δεν είναι μέρα ξεκούρασης;

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου