Όπως σας αρέσει...

Μιλάμε με τη φίλη μου τη Ζ. και μου εξηγεί ένθερμα τη νέα τάση στις σχέσεις.Το δύο δεν είναι πια στη μόδα, απ' όσο λέει.Τη θέση του παίρνει το τρία,το τέσσερα και οτιδήποτε άλλο μπορεί να λειτουργήσει.Αναλύουμε για πολλή ώρα τις ενστάσεις μας στο θέμα.Πώς μπορείς να ερωτευτείς δύο ανθρώπους ταυτόχρονα και να είσαι μαζί τους,και μάλιστα, αλλόφυλους, ενδεχομένως;Ο έρωτας είναι εντελώς εγωιστικός,θέλεις να κατουρήσεις γύρω από τον άλλον,όπως οι σκύλοι,για να οριοθετήσεις την περιοχή σου.Πώς γίνεται, λοιπόν, να ανέχεσαι οι δύο άνθρωποι με τους οποίους είσαι ερωτευμένος, να είναι και μεταξύ τους ερωτευμένοι, και να βρίσκονται μάλιστα και χωρίς εσένα;Και πώς αυτό μπορεί να προχωρήσει;
Έχω πάει για απογευματινό ελληνικό καφεδάκι στη γιαγιά μου.Βρίσκω μια φωτογραφία της με τον πάππου μου, στημένη μεν,ευτυχισμένη δε.Τη ρωτάω από πότε είναι και μπαίνουμε στο μονοπάτι των αναμνήσεων.Δεν τον ήξερε λέει στην αρχή,τον φοβόταν,τον πήρε από προξενιό.Αλλά ήταν πολύ όμορφος.Μετά τον έμαθε,τον ερωτεύτηκε,τον αγάπησε,τον λάτρεψε.Τώρα κάθε φορά που μιλάει γι αυτόν,22 χρόνια αφού έφυγε,κλαίει.Τελειώνει λέγοντας μου ότι δε γνώρισε άλλον άντρα στη ζωή της,και δεν μετανοιώνει στιγμή γι αυτό.
Τελικά βγαίνει σε όλα τα μεγέθη και χρώματα και ο καθένας τον βιώνει διαφορετικά και μοναδικά.Μερικές φορές θα χρειαστεί να τον ψάξεις,μερικές φορές θα σου χτυπήσει την πόρτα ενώ κοιμάσαι. Άλλοτε θα θέλεις να το διώξεις γιατί τον φοβάσαι, κι άλλοτε θα τον περιμένεις και δεν θα έρχεται.Θα είναι με τον ένα και μοναδικό ή με πολλούς,ταυτόχρονα ή παροδικά.Ένα είναι σίγουρο: θα έρθει.Και καλύτερα,όταν συμβεί αυτό,να σε βρει εκεί,έστω και κοιμισμένο.