Στα χρόνια τα παλιά.

Θυμάστε εκείνη την εποχή που κάναμε πράγματα επειδή μας άρεσαν, και μόνο επειδή μας άρεσαν χωρίς κανέναν απώτερο σκοπό; Δεν είναι αστείο ούτε επιστημονική φαντασία, υπήρξε αυτή η εποχή και μάλιστα όχι πολλά χρόνια πριν. Τότε που βγάζαμε φωτογραφίες για να θυμόμαστε ένα μέρος και όχι για να ανεβάσουμε τη φωτογραφία του στο facebook, τότε που πηγαίναμε σε ένα μαγαζί επειδή ήταν τέλειο κι είχε φοβερό κόσμο κι όχι για να κάνουμε check-in, εκείνους τους καιρούς που παίρναμε ένα cocktail και τρέχαμε να το πιούμε κι όχι να ανεβάσουμε μια φωτογραφία στο instagram. Γιατί με έπιασε τώρα αυτή η προsocial-media μελαγχολία, δε ξέρω.
Οι άνθρωποι είμαστε πολύ περίεργα όντα, και ενδεχομένως από τη στιγμή που μας αποδόθηκε ο όρος "κοινωνικά" σαν ένα ακόμη αβάσταχτο φορτίο της ύπαρξης μας, τρέχουμε να τον επιβεβαιώσουμε, αδιαφορώντας τι θα πει πραγματικά κοινωνικός αλλά δίνοντας μεγαλύτερη σημασία στην επιβεβαίωση κάποιου άλλου ότι όντως είμαστε κοινωνικοί, πράγματι πηγαίνουμε διακοπές, αλήθεια βγάζουμε υπέροχες φωτογραφίες.
Πότε σταμάτησε να έχει νόημα η πράξη και να αποκτά νόημα η επιβεβαίωση; Πότε ξεκίνησε να εξαρτάται η καλοπέραση μας από τα likes που θα μαζέψουμε στο facebook; Θα ήθελα για λίγο να επιστρέψω στα χρόνια της γιαγιάς μου που είχε 2 οικογενειακές φωτογραφίες βγαλμένες σε φωτογράφο και μία από το γάμο της, που όλα όσα έζησε ήταν σημαντικά γιατί τα έζησε και όχι γιατί κάποιος της έγραψε :teleio pickoulini azapiiiiiiiiiiii. Θέλω για μια στιγμή να έχω την στοιχειώδη συνείδηση να καταλάβω ότι η ζωή μας αξίζει παραπάνω από μια ψευδοσοφία που θα ποστάρω στο facebook και θα αποκαλύπτει τον "εσωτερικό μου κόσμο".
Θέλω μία επιστροφή στα χρόνια τα παλιά.

_Fragile_

Σε μια ταράτσα μπορείς να κάνεις πολλά πράγματα: μπάρμπεκιου, πάρτυ έκπληξη, πάρτυ κανονικά, ηλιοθεραπεία,απόπειρα αυτοκτονίας, αρχή αυτοκτονίας κ.λ.π. Τα δύσκολα, όμως, σε μια ταράτσα αρχίζουν όταν ξεκινάς να κάνεις αναλύσεις και να μιλάς για κάτι που έγινε λίγες μόνο ώρες πριν, αλλά φαίνεται σαν να έχουν περάσει αιώνες. Τα δύσκολα σε μια ταράτσα αρχίζουν όταν θέλεις να κρατήσεις τα δάκρυα σου και δεν μπορείς, τα δύσκολα σε μια ταράτσα αρχίζουν όταν καταλαβαίνεις ότι ήρθε το τέλος και απλά δεν μπορείς να κάνεις τίποτα γι αυτό, τα δύσκολα σε μια ταράτσα αρχίζουν όταν δεν μπορείς να κάνεις τίποτα για να βοηθήσεις ένα αγαπημένο σου πρόσωπο.
Κι όσο εμείς αναλύαμε καθώς αφήναμε τον ήλιο να πέσει στα κεφάλια μας με την ελπίδα ότι θα πάρει μαζί του και τις σκληρές σκιές μίας ημέρας που θα θέλαμε να ξεχάσουμε, με σύμμαχό του το αλκοόλ, εγώ άρχισα να σκέφτομαι τα λίγο πριν.
Το λίγο πριν είναι εκείνες οι μοναδικές στιγμές προετοιμασίας που διαρκούν συνήθως ελάχιστα πριν γίνει κάτι. Υπάρχουν κάποια "λίγο πριν" που είναι αδιάφορα γιατί προηγούνται στιγμών που δε μας πολυένοιαξαν, αλλά υπάρχουν και κάποια "λίγο πριν" που θα θυμάσαι για πάντα, ακόμη πιο έντονα και πιο πολύ από την πράξη αυτή καθ'αυτή. Το λίγο πριν του πρώτου φιλιού, το λίγο πριν του πρώτου σ'αγαπώ, το λίγο πριν μπεις στην αίθουσα να δώσεις τις αγχωτικές εξετάσεις, το λίγο πριν κοιτάξεις τα αποτελέσματα σου. Το λίγο πριν σταματάει να είναι σημαντικό τη στιγμή του συμβάντος, το λίγο πριν σου παρέχει τη δυνατότητα να φανταστείς, να ονειρευτείς, να πιστέψεις στην καλύτερη δυνατή έκβαση, να σκεφτείς το πιο ικανοποιητικό σενάριο. Το λίγο πριν σου δίνει επιλογή.
Το λίγο μετά σου δίνει πραγματικότητα. Το λίγο μετά είναι τρομακτικό ή ελπιδοφόρο, το λίγο πριν είναι και τα δύο. Το θα γινόταν, λοιπόν, αν είχαμε τη δυνατότητα να ζήσουμε κάθε εκδοχή του λίγο πριν στο μυαλό μας; Πού θα καταλήγαμε; 

_Πότε;_

Ο πιο ύπουλος τρόπος για να καταλάβεις ότι έχεις μεγαλώσει δεν είναι να κοιταχτείς στον καθρέφτη, ούτε να βρεις τα παλιά σου πράγματα, ούτε να διαβάσεις τα εφηβικά σου ημερολόγια. Ο πιο ύπουλος τρόπος είναι να μιλάς με έναν παλιό σου φίλο στα ίδια μαγαζιά με τα ίδια ποτά στο χέρι αλλά για τελείως διαφορετικά θέματα απ'ότι πριν τρία τέσσερα χρόνια.
Φυσικά ποτέ δεν καταλαβαίνεις σε τέτοιες περιπτώσεις πώς περνάει η συζήτηση από το πώς τα πέρασε η φίλη σου στην κατασκήνωση στο πόση δουλειά χρειάζονται οι σχέσεις. Είναι δύσκολο να θυμάσαι ποιος είσαι, από πού ξεκίνησες, τι θέλεις, τι ήθελες πριν από 5 χρόνια. Πώς σκεφτόσουν τον εαυτό σου τότε και τι απαντούσες τότε στην ερώτηση: "Πώς βλέπεις τον εαυτό σου σε 5 χρόνια;"
Είναι γνωστό ότι αυτή η ερώτηση είναι παγίδα και αν αναλογιστείς τι, όντως, πίστευες και που κατέληξες θα πάθεις κατάθλιψη, αλλά, στην πραγματικότητα πάντα θα πέφτεις σε αυτήν την  παγίδα και πάντα θα απαντάς πώς σε φαντάζεσαι, όχι γιατί δεν ξέρεις, αλλά γιατί δεν μπορείς να κάνεις αλλιώς, γιατί πρέπει να ελπίζεις. Πρέπει να ελπίζεις ότι όλα θα πάνε καλά στο τέλος. Πρέπει να ελπίζεις ότι δεν θα πάθεις τα ίδια στην επόμενη σχέση αυτά που έπαθες στην προηγούμενη, πρέπει να ελπίσεις ότι η αγάπη είναι δυνατή να ενώσει 504 χιλιόμετρα, πρέπει να ελπίσεις ότι δεν θα εξαντληθείς περιμένοντας να είσαι ευτυχισμένος ξανά, πρέπει να ελπίσεις ότι δεν είναι δύσκολο να είσαι ευτυχισμένος.
Πότε μεγαλώσαμε έτσι; Πότε σταμάτησε να είναι η ανησυχία μας αν θα λάβουμε ένα πολυπόθητο μήνυμα ή αν θα ανταλλάξουμε ματιές στο διάδρομο και πέρασε στο πως θα αντιμετωπίσουμε τα ψυχολογικά μας προβλήματα, πώς θα χειριστούμε τις δυσλειτουργικές φιλίες μας, πώς θα κρατήσουμε τις σχέσεις μας, πώς θα αγαπάμε με το σωστό τρόπο και πώς δεν θα τα κάνουμε χάλια. Πότε όλα ξέφυγαν από τον έλεγχο μας; Πότε γίναμε έρμαια των καταστάσεων και ξεχάσαμε ότι εμείς πρέπει να τις διαμορφώνουμε;

_Θέλω να φύγω_

Θέλω να φύγω σημαίνει δεν μπορώ να μείνω άλλο.
Θέλω να φύγω σημαίνει πρέπει να φύγω.
Θέλω να φύγω σημαίνει δεν με παίρνει να μείνω άλλο.
Θέλω να φύγω σημαίνει αν δε φύγω θα τα κάνω χειρότερα.
Θέλω να φύγω σημαίνει φοβάμαι να μείνω.
Θέλω να φύγω σημαίνει δεν αντέχω να μείνω άλλο.
Θέλω να φύγω σημαίνει φοβάμαι τι θα γίνει αν μείνω περισσότερο.
Θέλω να φύγω σημαίνει θέλω να με θυμάσαι πάντα όμορφα.
Θέλω να φύγω σημαίνει δε θέλω να σου πω κάτι που θα το μετανιώσω.
Θέλω να φύγω σημαίνει δε θέλω να σου πω κάτι που θα με πληγώσει.
Θέλω να φύγω σημαίνει κράτα με κοντά σου.
Θέλω να φύγω σημαίνει δε θέλω να μείνω.
Θέλω να φύγω σημαίνει μη με ρωτάς γιατί.
Θέλω να φύγω σημαίνει φοβάμαι μη φύγεις εσύ πρώτος.
Θέλω να φύγω;