Τετάρτη 8 Φεβρουαρίου 2012

Τα χρόνια της αθωότητας.

Χιονίζει έξω.Όταν ήμουνα μικρή και ξεκινούσε να χιονίζει έτρεχα κάθε 5 λεπτά στο παράθυρο και κοιτούσα κάτω από τα φώτα του δρόμου ,που φαινόταν καλά,για να επιβεβαιώσω ότι ακόμα χιόνιζε.Κάθε φορά που διαπίστωνα ότι σταματούσε να χιονίζει ένοιωθα ότι όλη η μαγεία του κόσμου χανόταν για πάντα,και κάθε φορά που ξανάρχιζε ότι ζούσα στη Φαντασία του Disney.Κάποτε,όμως,μεγάλωσα.Κάποτε όλοι μεγαλώσαμε.Τώρα χιονίζει και το πρώτο πράγμα που σκέφτομαι είναι αν φόρεσα χοντρές κάλτσες και τις ζεστές μου μπότες.Χρειάζομαι λίγη μαγεία!Θέλω να ξυπνήσω ή να κοιμηθώ,θέλω να δω καθαρά,να είμαι καθαρή.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου