Μπορντέλο*

Πιστεύω πως μία μέρα θα σηκωθούμε από τα κρεβάτια μας και το πρώτο πράγμα που θα αντικρίσουμε δεν θα είναι ο τοίχος απέναντι,αλλά ο ήλιος που κρύβεται πίσω από τον τοίχο.
Πέμπτη/Μεσημέρι/Αίθουσα μουσικής
17 άτομα στριγγλίζουμε προσπαθώντας να συνεννοηθούμε,για ένα θέμα που φαίνεται να μη μπορούμε με τίποτα να το παλέψουμε.
Πέμπτη/απόγευμα/Μπορντέλο
Καθόμαστε για ένα καφέ και η συζήτηση γυρνάει στα ίδια και στα ίδια.Άλλοι παίρνουν μέρος,άλλοι όχι.Εγώ σκέφτομαι ότι η μαμά μου μαγείρεψε ντολμαδάκια και θέλω να πάω σπίτι,αλλά μάλλον δε θα γίνει...
Πέμπτη/λίγο αργότερα/Μάθημα ρωσικών
Μαθαίνουμε για την οργανική πτώση και ακούω από ένα σημείο και μετά μπλα μπλα μπλα και νομίζω ότι απαντάω κάπως:μπλου μπλου μπλου..
Βγαίνοντας από το μάθημα κι ενώ είμαι πεπεισμένη ότι η μέρα δε μπορεί να πάει χειρότερα και στο κεφάλι μου είναι μια μαϊμού που παίζει drums,πέφτει μια αχτίνα ήλιου στη μουτρωμένη φάτσα μου.Γελάω μόνη και σκέφτομαι ότι κάπως έτσι ξεκινάνε κάτι γερογρουσούζηδες και από κάποια στιγμή και μετά ξεχνάνε ότι ο κόσμος έχει να σου προσφέρει πολλά,αν τον αφήσεις.
3 ωρίτσες αργότερα μετά από το βάψιμο 4 τοίχων πίνουμε κρασάκι και γελάμε ασταμάτητα,οργανώνουμε party για το καινούργιο σπίτι και τσουγκρίζουμε συνέχεια.
Πιστεύω πως μία μέρα θα σηκωθούμε από τα κρεβάτια μας και το πρώτο πράγμα που θα αντικρίσουμε δεν θα είναι ο τοίχος απέναντι,αλλά ο ήλιος που κρύβεται πίσω από τον τον τοίχο.



*Bord de l'eau.Εγνατίας 45.