Mas que nada

"Δεν με πείθεις", είπε στον εαυτό της κοιτάζοντας τον στον καθρέφτη και προσπαθώντας ταυτόχρονα να καταλάβει αν έπρεπε να βγάλει τα φρύδια της ή είχε ακόμη καμιά δυό μέρες.

'Έκανε να φύγει, άλλα, κάτι την τράβηξε πίσω.Κάτι κουνιόταν στον καθρέφτη.Πάγωσε.Στάθηκε ακριβώς μπροστά στον καθρέφτη χωρίς να μπορεί να μιλήσει, χωρίς να μπορεί να κουνηθεί.

ΕΙΔΩΛΟ:Πρώτον, αυτό το παντελόνι διαγράφει το εσώρουχο σου, πώς δεν το κατάλαβες, τόση ώρα κοιτιέσαι....

Δεν μπορεί να το έβλεπε αυτό, σκέφτηκε, και παρέμεινε ακίνητη..Το είδωλο της ζωντάνεψε στον καθρέφτη και της έκανε κουβέντα για το άσπρο παντελόνι της...

Ειδ.:Θα συνεχίσεις να με κοιτάς σα χάνος ή θα αλλάξεις παντελόνι??

ΚΟΡΙΤΣΙ: Ε, ναι θα αλλάξω..Μα καλά..Πώς μου μιλάς?Και μοιάζω έτσι όταν μιλάω?Δηλαδή, no offence,αλλά έχουμε λίγο μαγουλάκι..

Ειδ.:Τώρα το κατάλαβες?Εϊ θα βγάλεις το παντελόνι σου μπροστά μου?Έχεις κυτταρίτιδα που δεν θες να τη βλέπεις ούτε εσύ η ίδια, αν δεν κάνω λάθος..Αν είχα τα μπούτια σου δεν θα ξεντυνόμουν σε τόσο φως..

Κορ.:Έχεις τα μπούτια μου!! είπε και κοίταξε το είδωλο της που παρέμενε ντυμένο, ενώ η ίδια είχε ξεντυθεί.

Ειδ.:Γρήγορα άρχισες να βγάζεις γλώσσα..

Κορ.: Τρελαίνομαι ή μιλάω με τον εαυτό μου στον καθρέφτη?

Ειδ.: Το Β.

Κορ.:Να βάλω το χακί παντελόνι??

Ειδ.: Κάνε ό,τι θες..Με τέτοια μαλλιά δεν παίζει να κοιτάξει κανείς παντελόνι.

Κορ.:Τι έχουν?

Ειδ.:Τίποτα..Είναι μια βλακεία και μισή...

Κορ.:Λοιπόν, αυτό είναι ωραίο παντελόνι..Λέω να κλείσω τα φώτα και να βγω από το δωμάτιο της τρέλας.

Ειδ.:Θα με βλέπεις σε κάθε καθρέφτη μέχρι να λογαριαστούμε.

Κορ.:Τι λες?Τι έχουμε να πούμε??

Ειδ.:Γιατί δε σε πείθω?Τι σκατά έχω?

Κορ.:Πλάκα κάνεις?Τόση ώρα με θάβεις.....Χάλια μαλλιά, κυτταρίτιδα, άσχημα ρούχα, χοντρομάγουλα...

Ειδ.: Εγώ τα λέω..Εσύ γιατί με πιστεύεις?

Κορ.:Γιατί σε βλέπω, δηλαδή, με βλέπω, στον καθρέφτη.

Ειδ.: Δε σε βλέπεις, βλέπεις αυτό που θες να δεις.

Κορ.:Δε καταλαβαίνω..

Ειδ.: Δε σε πείθω?Τι πρέπει να κάνω για να σε πείσω?Να κυνηγήσω το όνειρο σου?Να δουλέψω σκληρά?Να προσπαθώ κάθε μέρα να κάνω κι άλλα πράγματα?Να βγαίνω με τους φίλους σου?Να αγαπάω τους αγαπημένους σου?Να ονειρεύομαι ένα αύριο πιο πολύχρωμο?Να διεκδικώ αυτά που μου ανήκουν?ΟΧΙ!Γιατί τα κάνω ήδη..Τα κάνεις ήδη!Τι,λοιπόν, λείπει για να σε πείσω?