Άλλο ένα σαββατιάτικο πρωινό..Δε ξέρω αν μερικές φορές αυτό που λέμε είναι αυτό που πραγματικά θέλαμε να πούμε ή αν αυτό που καταλήγουμε να κάνουμε είναι αυτό που θα διαλέγαμε από την αρχή..Σε έναν ιδανικό κόσμο οι επιλογές λόγων και πράξεων θα γίνονταν ανεξαρτήτως συνεπειών και συνθηκών.Στον πραγματικό κόσμο,όμως,μια σου λέξη ή μια σου πράξη μπορεί να επηρεάσει από έναν, μέχρι εκατομμύρια ανθρώπων.Κι ας αφήσουμε το εκατομμύρια γι αυτούς που "μπορούν" να το χειριστούν..Από τη μία είναι όμορφο,μια γλυκιά λέξη να αλλάζει όλη τη μέρα κάποιου, από την άλλη γιατί μια λάθος δικιά μου επιλογή πρέπει να εμπλέκει και τις ζωές των ανθρώπων γύρω μου.Μεγαλώνοντας μας έμαθαν να τρώμε όλο μας το φαγητό,να κουμπωνόμαστε όταν έχει κρύο,να μην αντιμιλάμε στους μεγαλύτερους, να κάνουμε το σταυρό μας όταν περνάμε από εκκλησιές και άλλες τέτοιες απόλυτες διδαχές,δεν μπορούσαν να μας διδάξουν επίσης και ότι μεταξύ α και β θα διαλέγεις πάντα το β, ας πούμε..??όλα θα ήταν τόσο πιο απλά..